top of page

Τα Αρχοντικά της Χαλκίδας

  • Abatzis Nicolas
  • 25 Μαρ 2015
  • διαβάστηκε 3 λεπτά

kokkino-spiti.jpg

Το κόκκινο σπίτι , σύμβολο της Χαλκίδας είναι ένα αρχοντικό οίκημα στην άκρη της παραλίας. Η περίοπτη θέση του το κάνει να ξεχωρίζει και να τραβάει την προσοχη του επισκέπτη. Το κόκκινο σπίτι χτίστηκε το 1884 από τον νομομηχανικό Κωνσταντίνο Φλέγγα με μελέτη του Γάλλου μηχανικού Φλέγγις.

Αγοράστηκε το 1890 από τον έμπορο Βασίλιο Μάλλιο. Εντυπωσιακός είναι τρόπος που το κτίριο έχει προσαρμοστεί πάνω στον βράχο ώστε να βρέχεται από τα τρία τέταρτα από την θάλασσα. Το οίκημα είναι διόροφο και έχει πάνω από τρίαντα δωμάτια. Η κύρια είσοδος βρίσκεται στο εσωτερικό ενώ το όλο οίκημα έχει σχήμα Π.

Οι γωνίες είναι χτισμένες με πέτρινους ογκόλιθους ενώ τα παράθυρα προς την είσοδο είναι μαρμάρινα και σχηματίζουν από πάνω αέτωμα. Παραπλέυρως του οικήματος υπάρχουν βοηθητικοί χώροι και κήπος.

Το έτος 1916 και για έξι περίπου μήνες στο σπίτι φιλοξενήθηκε ο βασιλιάς Πέτρος της Σερβίας με την ακολουθία του λόγω κατάληψης του κράτους του από Τους Γερμανούς. Την περίοδο του Ελληνογερμανικού πολέμου το σπίτι χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως διοικητήριο.

Σήμερα το κόκκινο σπίτι ανοίκει στον δήμο όπου μετά από πολλά χρόνια ριζικής αναπαλαίωσης του και ανακατασκευής των παραπλεύρων χώρων του, είναι έτοιμο να δωθεί προς χρήση. Σήμερα στεγάζεται η εστία γνώσης και πολιτισμού του δήμου.

Το αρχοντικό αυτό βρίσκεται στην παραλία της Χαλκίδας απέναντι από το κόκκινο σπίτι. Χτίστηκε το 1891 ενώ ιδιοκτήτης του ήταν ο Δημήτριος Μάλλιος.

Είναι ένα διόροφο κτίσμα με υπόγειο και μεγάλες βεράντες στο πάνω όροφο. Στην οροφή του κτιρίου υπάρχουν τέσσερα πύλινα αγάλματα, δύο με γυναικεία μορφή και δυο με αντική. Στην είσοδο του, υπάρχει μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί σε μεγάλη ξύλινη πόρτα με μαρμάρινο περίγυρω. Στον επάνω όροφο υπάρχουν δύο μαρμάρινα μπαλκόνια το ένα πάνω από την είσοδο και το άλλο στην νότια πλευρά.

Στο εσωτερικό του υπάρχει ένας μεγάλος διάδρομος με επιβλητική μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο. Γύρω από τον διάδρομο υπάρχουν μεγάλα δωμάτια με τζάκι και παράθυρα. Αυτό που τραβάει την προσοχή στο κτίριο αυτό είναι ο εντυπωσιακός διάκοσμος του. Γύψινα , ζωγραφιές , μάρμαρα και ξύλο υπάρχουν παντού μέσα στο σπίτι. Ομως το σηματικότερο όλων που κάνουν το σπίτι με τα αγάλματα ξεχωριστό είναι τα ζωγραφιστά ξύλινα ταβάνια του.

Στις αρχές '80 αγοράστηκε από τον δήμο ενώ στις αρχές του '90 άρχισε η αναπαλαίωση του η οποία και κράτησε περίπου 6 χρόνια. Σήμερα το αρχοντικό έχει παραχωρηθεί από τον δήμο στο Λύκειο των Ελληνίδων και στην εταιρία Ευβοϊκών σπουδών και αποτελεί ένα στολίδι στην παραλία της πόλης.

ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΛΛΙΟΥ

Το Κριεζώτειο βρίσκεται στην οδό Τσαβέλλα πίσω από τον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου. Η κατασκευή του υπολογίζεται στις αρχές του 18ου αιώνα. Το κτίριο αυτό ήταν ένα από τα 2000 σαράγια των ναυαρχών και στρατηγών της περιοχής .

Από ευρήματα της περιοχής αποδεικνύεται ότι στο χώρο αυτό υπήρχε μεγαλοπρεπές αραβικό κτίριο που καταστράφηκε σε άγνωστη χρονολογία. Τμήματα του κτιρίου αυτού με αραβουργήματα , βρίσκονται σήμερα στον περίβολο της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου. Το αρχοντικό που σώζεται σήμερα είναι τμήμα μεγαλύτερου

συγκροτήματος της κατοικίας του Ομέρ Πασά , τελευταίου Τούρκου στρατιωτικού διοικητή της Εύβοιας. Ανάμεσα στο 1830 και 1833 το κτίσμα αγοράστηκε από τον Νικόλαο Κριεζώτη, ήρωα του 1821, όταν αυτός προάγετο σε συνταγματάρχη και Νομοεπιθεωρητη Εύβοιας. Το αρχοντικό μετά την φυγή του Νικόλαου Κριεζώτη στην Τουρκία το 1847 πέρασε στο χέρια των απόγονων του , οι οποίοι έχτισαν προσθήκες σε βοηθητικά κτίσματα και έκαναν διάφορες αλλαγές κυρίως στην αυλή του. Το 1976 μετά τον θάνατο και του τελευταίου απόγονου, το αρχοντικό αγοράζεται από τον Ο.Τ.Ε. και τον Σεπτέμβρη του 1982 περνάει στα χέρια του δήμου. Ο δήμος με μια σειρά από έργα και αναπαλαιώσης που έκανε από το 1982 προσπάθησε να σώσει το αρχοντικό καθώς οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες του το είχαν αφήσει παραμελημένο και μισοερειπομένο. Σήμερα στο αναπαλαιωμένο αρχοντικό Κριεζώτη στεγάζεται το ιστορικό αρχείο της πόλης και το κέντρο ευβοϊκής

έρευνας.

Πηγη http://hellas.teipir.gr/Thesis/xalkida/gr/grpolitism/grarxontika.htm

 
 
 

Comments


bottom of page